DGR to skrót który znaczy Dangerous Goods Regulations. Są to przepisy odnoszące się do przewozu i dokumentowania towarów niebezpiecznych. Natomiast ADR – to międzynarodowa konwencja dotycząca drogowego przewozu towarów i ładunków niebezpiecznych.

Transport z Chin towarów niebezpiecznych

W Chinach produkuje się praktycznie wszystko. Jednak czasami chcemy sprowadzić i wysłać towar potencjalnie niebezpieczny. W takim przypadku musimy poznać zasady przewozu lub przynajmniej się upewnić że zadbaliśmy o wszystkie niezbędne dokumenty i szczegóły. Jest to o tyle ważne, że jeśli nie dopilnujemy tego to może być problem aby zamówienie zostało odebrane przez spedycję i dostarczone na czas. Również może się to wiązać z dodatkowymi kosztami i stresem, nie licząc straconego czasu.

Warto pamiętać, że wiele przedmiotów codziennego użytku podlega pod materiały niebezpieczne. Być może o tym za często nie myślimy jednak takie produkty jak aerozole, perfumy, magnesy, wybielacze, płyny chłodnicze, kleje, latarki, zapalniczki, termometry rtęciowe oraz baterie czy akumulatory mogą stanowić zagrożenie podczas przewozu. Towary te zostały podzielone na kilka klas – zgodnie z zagrożeniem, jakie stwarzają. Podstawę wszelkich działań spedycyjnych i logistycznych DGR stanowi odpowiednie przyporządkowanie towaru do klasy.

Co istotne materiały uważane za niebezpieczne nie będą stanowiły żadnego zagrożenia w transporcie, jeżeli zostaną przedsięwzięte odpowiednie środki. To właśnie o nich mówi DGR / ADR.

Wytyczne regulujące transport towarów niebezpiecznych

W związku z tym że mówmy tutaj o DGR/ ADR to regulacje znajdziemy:

  • Zawarte są w Dangerous Googs Regulations Międzynarodowego Zrzeszenia Przewoźników Lotniczych (IATA), jak również Organizacji Międzynarodowego Lotnictwa Cywilnego (ICAO).
  • Umowie europejskiej dotyczącej międzynarodowego przewozu drogowego towarów niebezpiecznych (ADR)

Pakowanie

Dla każdego z rodzajów transportu opisano również ogólne wymagania dotyczące pakowania. Również istnieje Instrukcja Pakowania, która ma na celu zapewnienie bezpieczeństwa materiałów niebezpiecznych w transporcie, przez użycie odpowiednich opakowań i odpowiedniego sposobu pakowania. Wymagania dotyczące pakowania obowiązują w praktycznie każdych okolicznościach. Instrukcje wymagają w większości stosowania opakowań atestowanych UN (certyfikowanych), jednak czasami nie są konieczne. Może tak być jeśli materiały niebezpieczne transportowane są w ilościach ograniczonych.

Warto pamiętać, że ilość materiału, który można umieścić w opakowaniu wewnętrznym jednej przesyłki jest dokładnie określona. Ma ma to na celu zminimalizowanie naturalnego zagrożenia stwarzanego przez materiały niebezpieczne, aby nie dopuścić do poważnych obrażeń lub uszkodzeń w przypadku wystąpienia nieprzewidzianego zdarzenia.

Etykietowanie

Opakowania należy oznaczyć istotnymi informacjami takimi jak numer UN oraz nanieść etykiety przedstawiające wszystkie potencjalne zagrożenia stwarzane przez zawartość w opakowaniach. Cel to zapewnienie rozpoznawalności przesyłek, które zawieraj̨ materiały niebezpieczne. Również ostrzegają o możliwym wystąpieniu potencjalnych ̇zagrożeń bez konieczności szukania w dokumentach co znajduje się w danym miejscu.

Transport lotniczy towarów niebezpiecznych

Nadawca czyli fabryka musi w szczególności:

  • Stosować się do zaleceń podręcznika ICAO – TI, kiedy wysyła materiały niebezpieczne transportem lotniczym.
  • Przestrzegać przepisów obowiązujących w każdym państwie – pochodzenia przesyłki, tranzytu jak i destynacji.
  • Upewnić się, że materiały niebezpieczne nie są zabronione w transporcie lotniczym.
  • Upewnić się, że przedmioty czy materiały są odpowiednio zidentyfikowane, zaklasyfikowane, zapakowane, oznaczone, mają odpowiednie etykiety i dokumenty zgodnie z TI – ICAO.
  • Upewnić się, że wszystkie osoby zaangażowane w przygotowanie przesyłki materiałów niebezpiecznych zostały odpowiednio przeszkolone, tak iż są w stanie przejąć odpowiedzialność związaną z transportem lotniczym materiałów niebezpiecznych (załadowca może wynająć inne osoby / firmy do reprezentowania go).

Transport lądowy towarów niebezpiecznych

Nadawca zobowiązany jest dostarczyć do przewozu takie przesyłki, które spełniają wymagania ADR. W związku z tym powinien:

  • Upewnić się, że materiały niebezpieczne są odpowiednio sklasyfikowane i dopuszczone do przewozu zgodnie z ADR.
  • Dostarczyć przewoźnikowi informacje i wymagane dokumenty przewozowe oraz dokumenty towarzyszące (zezwolenia, dopuszczenia, powiadomienia, świadectwa itd.).
  • Używać wyłącznie opakowań, które są dopuszczone i odpowiednie do przewozu danych materiałów  oraz posiadają oznakowanie wymagane przez ADR;
  • Stosować się do wymagań dotyczących sposobu nadania i ograniczeń wysyłkowych.

Transport kolejowy towarów niebezpiecznych

Na ten temat napisałem wcześniej pełniejszy artykuł. Zapraszam do zapoznania się:

Czy koleją można wysyłać niebezpieczne towary.

Klasyfikacja materiałów niebezpiecznych

1 – Materiały wybuchowe

1.1 – Materiały wybuchowe stwarzające zagrożenie wybuchem masowym

1.2 – Materiały wybuchowe stwarzające zagrożenie rozrzutem, ale nie wybuchem masowym

1.3 – Materiały wybuchowe stwarzające zagrożenie pożarem i małe zagrożenie rozrzutem lub oba te niebezpieczeństwa

1.4 – Materiały y wybuchowe stwarzające tylko małe zagrożenie

1.5 –Materiały wybuchowe bardzo mało wrażliwe, ale stwarzające zagrożenie wybuchem masowym

1.6 – Przedmioty wybuchowe niewrażliwe, które nie stwarzają zagrożenia wybuchem masowym

2 – Gazy

2.1 – Gazy łatwopalne

2.2 – Gazy niepalne, nie toksyczne

2.3 – Gazy toksyczne

3 – Materiały ciekłe zapalne

4.1 – Materiały stałe zapalne

4.2 – Materiały samozapalne

4.3 – Materiały wytwarzające w zetknięciu z wodą gazy zapalne

5 – Materiały utleniające I nadtlenki organiczne

5.1 – Materiały utleniające

5.2 – Nadtlenki organiczne

6. – Materiały toksyczne i zakaźne

6.1 – Materiały toksyczne

6.2 – Materiały zakaźne

7 – Materiały radioaktywne

8 – Materiały żrące

9 – Różne materiały niebezpieczne

Podsumowanie

Jak widać transport towarów niebezpiecznych nie jest, aż taki ciężki do organizacji jeśli nasz załadowca zdaje sobie sprawę z obowiązków jakie na nim ciążą i poważnie podchodzi do kwestii pakowania i etykietowania produktów. Dlatego dużą wagę odgrywa dobra komunikacja pomiędzy spedycją a załadowcą. Często cała komunikacja następuje z naszym pominięciem. Niemniej zawsze warto dokładnie dopytać i sprawdzić takie rzeczy jak: DGD i MSDS/SDS.

Warto przypomnieć – jeśli załadowca ma problem z DGD (Dangerous Goods Declaration) to warto wcześniej skontaktować się z firmą spedycyjną. Jest szansa że za dodatkową opłatą 50-100 USD spedycja w tym pomoże i transport będzie mógł się odbyć bez problemów.

Jeśli chcesz poznać wycenę na Twój transport (również towarów niebezpiecznych)– skorzystaj z formularza.

Może Cię również zainteresuje

Podobne wpisy